Elektriciteit uit de fabriekspijp

In de uitstoot van kool- en gascentrales zit genoeg energie verborgen om de helft van de Europese Unie van stroom te voorzien.

Wanneer twee (vloeibare) oplossingen met elkaar worden vermengd, is de uiteindelijke thermodynamische vrije energie (de zogenaamde Gibbs-energie) kleiner dan wanneer men de energieën van de afzonderlijke oplossingen samentelt. Dit betekent dat er tijdens het mengproces energie vrijkomt – energie die middels een slimme technologie kan worden afgetapt en eventueel omgezet in elektrische stroom. Nu al wordt deze methode toegepast om energie te winnen tijdens het mengen van zout- met zoetwater – op plaatsen waar rivieren uitmonden in de zee.

Maar volgens Nederlandse onderzoekers van het Wetsus instituut kan dezelfde methode worden aangewend om energie te halen uit de tonnen koolstofdioxide die worden uitgestoten tijdens de verbanding van fossiele brandstoffen of biobrandstoffen. Het CO2 in de uitstootgassen komt immers bovenaan de schoorsteen in contact met lucht, dat ook CO2 bevat, weliswaar in een veel kleinere concentratie. Het verschil in die CO2-concentratie is dus, net als het zoutgehalte in het zout- en zoetwater, een uitgelezen kans om extra energie te produceren – zonder dat er daarvoor méér brandstof nodig is.

Door zowel lucht als het uitgestoten CO2 boven de fabriekspijp te mengen in een waterige oplossing, kan een energetisch rendement van liefst 32 procent worden behaald. De onderzoekers rekenden uit dat de technologie, gesteld dat die op een dag volledig op punt staat en toegepast wordt boven elke schoorsteen in de wereld, jaarlijks 1570 terawattuur aan extra stroom kan opleveren – dat is bijna de helft van het jaarlijkse stroomverbruik in de Europese Unie.

Het grote voordeel is natuurlijk dat de technologie (op papier) elektriciteit produceert zonder daarbij extra tonnen CO2 in de atmosfeer te pompen. Al valt dat nog te bezien, want de onderzoekers geven grif toe dat het met de huidige technologie nog flink wat energie kost om het CO2 uit de schoorsteen tezamen met gewone lucht in oplossing te brengen – waardoor het proces momenteel nog meer energie zou kosten dan dat het zou produceren. (sst)