Voor het eerst is berekend hoeveel extra sneeuwval mogelijk is door wolken te beschieten met kleine deeltjes zilverjodide. Het geïnjecteerde wolkendek kan tot de helft meer sneeuwvlokken bevatten.
Voor een Amerikaans onderzoek werden vlak voor zonsondergang vanuit een vliegtuig de natuurlijke wolken beschoten met de microscopisch kleine partikels. Waterdamp bevriest rond die vaste deeltjes en zo worden grotere, zwaardere druppels gevormd die als sneeuwvlokken naar beneden vallen. Resultaat: meer sneeuw. Deze aanpak is vooral interessant voor droge gebieden die kampen met een gebrek aan neerslag, zoals de Amerikaanse staten Idaho en Colorado.
Drie experimenten in januari in de staat Idaho werden van begin tot eind gemonitord door de onderzoekers van de universiteit van Colorado in Boulder. De hoeveelheid extra gevormde sneeuw werd nauwkeurig gemeten met een radar. “We volgden de deeltjes zilverjodide vanaf het moment dat die in de wolk werd opgenomen totdat daadwerkelijk sneeuw werd gevormd die uit de wolk neerdaalde op de grond”, zegt meteoroloog Katja Friedrich. “In totaal, na drie sessies, is een equivalent van 282 zwembaden met water geproduceerd. De sneeuw dwarrelde in ruim een uur omlaag en bedekte een gebied van 900 vierkante mijl met een tiende millimeter sneeuw. Allemaal water dat normaal, dus zonder beschieting met zilverjodide, in de lucht zou zijn blijven hangen.”
Volgens Friedrich is het onderzoek een belangrijke stap naar beter begrip van deze technische aanpak om meer neerslag te creëren. “Nu we weten hoeveel neerslag er wordt gemaakt, kunnen we ook een betere kosten-baten analyse maken.”
Een speciale toepassing van deze technologie is aanvulling van het water van de Colorado rivier, die dreigt droog te vallen. De staat Colorado is hiervoor een overeenkomst aangegaan met zes andere staten die grenzen aan deze rivier, die onder meer door de wereldberoemde Grand Canyon stroomt.
