Het ideale bijendieet

Bijen hebben brandstof nodig om te vliegen, en halen dat uit nectar in de vorm van koolhydraten. In stuifmeel vinden ze eiwitten, aminozuren, vetten en andere bouwstenen die nodig zijn om te groeien, gezond te blijven en zich voort te planten. Elke bloemsoort heeft een andere voedingswaarde. Net zoals een appel ons meer suikers levert, en peulvruchten meer eiwitten, zo biedt ook het stuifmeel van verschillende planten andere voedingsstoffen aan bijen.

Als we wilde bijen willen helpen door bloemenweides aan te leggen, welke bloemen bieden we dan best aan voor een optimaal bijendieet? Dat zochten Amerikaanse biologen uit door de voedingswaarde van het stuifmeel van 57 veel voorkomende plantensoorten te vergelijken. Hun conclusie is net dezelfde als die van voedingswetenschappers die menselijke voeding bestuderen: de ideale superfood-bijenplant bestaat niet, variatie en evenwicht in het dieet is veel belangrijker.

Sommige planten leveren stuifmeel dat veel essentiële aminozuren bevat, maar relatief weinig vetzuren, en omgekeerd. Geen enkel stuifmeel levert alle voedingsstoffen in de nodige hoeveelheden. Bijen hebben dus altijd meer baat bij een gevarieerd bloemendieet dan bij één enkele stuifmeelbron.

Toch zijn er plantenfamilies die er iets bovenuit steken, waaronder rozen, klavers, framboos en boterbloemen. Zij bieden bijen de ideale eiwit/vetverhouding. Ook opvallend: uit dit onderzoek blijkt dat stuifmeel van inheemse plantensoorten niet voedzamer is dan dat van ingevoerde planten. De meeste stuifmeelsoorten bevatten noodzakelijke voedingsstoffen. Een eenzijdig inheems dieet is bijgevolg slechter dan een gevarieerd dieet van stuifmeel van verschillende inheemse en uitheemse bloemen

Variatie is ook belangrijk om wilde bijen te helpen die de voorkeur geven aan bepaalde plantensoorten. Een grote verscheidenheid aan bloemen betekent dat alle bijen kunnen foerageren op de planten die hen het beste voeden.

De studie is gepubliceerd in Frontiers in Sustainable Food Systems