Snowball de geelkuifkaketoe houdt er een opmerkelijk arsenaal dansmoves op na.
Snowball de kaketoe verwierf wereldfaam op sociale media. Miljoenen mensen zagen hem dansen op Queen, The Backstreet Boys en Michael Jackson. In het vakblad Current Biology gaan wetenschappers dieper in op de danskunsten van Snowball en wat ze ons leren over de oorsprong van dans.
Papegaaiachtingen zijn naast de mens één van de weinig diersoorten die spontaan bewegen op muziek. Net als mensen, houdt geelkuifkaketoe Snowball er een uitgebreid repertoire bewegingen op na, waarbij de vogel verschillende lichaamsdelen in de strijd gooit. De onderzoekers lieten de vogel zijn ding doen op Another one bites the dust en Girls just want to have fun en turfden veertien verschillende dansmoves. Snowball houdt het graag kort en ‘danst’ in stukjes van gemiddeld net geen vier seconden.
Allemaal leuk, maar waarom houden hersenwetenschappers zich hiermee bezig? ‘Er is een groeiende interesse in de muzikaliteit van dieren’, zegt hoogleraar Diergedrag Carel ten Cate, die aan de Universiteit Leiden onder meer communicatie bij vogels bestudeert. ‘De vraag is in hoeverre mens en dier biologische en cognitieve eigenschappen delen die hen in staat stellen muziek te maken en te appreciëren.’ De onderzoekers veronderstellen dat mensen en papegaaiachtigen slagen waar andere diersoorten falen, omdat we enkele cruciale eigenschappen delen. We zijn beiden in staat complexe klanken te produceren, bewegingen te imiteren en complexe opeenvolgende bewegingen aan te leren. We gaan beiden ook langdurige sociale relaties aan, hoewel nog niet duidelijk is of het Snowball om het sociale aspect van zijn hobby te doen is.
De wetenschappers benadrukken dat niemand de vogel de bewegingen heeft aangeleerd. ‘Het zijn fascinerende bewegingen, en intrigerend dat het er zo veel zijn’, vindt ook Ten Cate, die niet bij de studie betrokken was maar heeft ze wel gelezen.‘De cruciale vraag is hoe de bewegingen tot stand zijn gekomen. Zijn ze echt het resultaat van creativiteit? De onderzoekers vermelden dat de vogel verbaal werd aangemoedigd. Wanneer dat gebeurt wanneer Snowball toevallig een bepaalde beweging maakt, kan dat die beweging stimuleren. De kaketoe kan ook geleerd hebben dat bewegen wanneer er muziek speelt aandacht oplevert. Dat nieuwe bewegingen volgens de onderzoekers minder synchroon lijken te verlopen met de muziek, roept de vraag op hoe sterk de link tussen beweging en muziek is. Die aspecten zouden verder moeten worden opgehelderd.’
