De muggenbeet is het uitgangspunt voor een pijnloze injectienaald.
Je hoort ze goed in de slaapkamer, maar voelt ze niet wanneer ze toeslaan: muggen. Die lastpakken kunnen namelijk pijnloos prikken. Amerikaanse onderzoekers van de Ohio University bekeken alle literatuur over hoe een mug prikt en daarna bloed opzuigt. Ze wilden het mechanisme achterhalen. Tevens deden ze studie naar de snuit van een mug en bepaalden de hardheid van de onderdelen.
De snuitpunt blijkt zacht, meer naar binnen toe wordt die harder. Dat uiterste puntje gebruikt de mug om een geschikte plek te vinden om toe te slaan. Daarna brengt hij een buis naar binnen met een zaagstructuur aan de buitenkant. Die buis trilt met 15Hz met een beweging van minder dan een tiende millimeter. Die trillende zaag maakt gevoelloos binnendringen makkelijker. De vereiste druk is drie keer minder dan met een injectiespuit. Nadat de zuigbuis in de huid zit levert de mug een pijnstiller en gaat met de zachte snuittip op zoek naar een bloedvat. Indien gevonden gebruikt de mug opnieuw een trilbeweging om dieper door te dringen. Dat gebeurt met een frequentie van circa 5Hz. Wanneer de tip eenmaal in het bloedvat zit begint de mug bloed te zuigen.
Deze kennis is de basis voor een ontwerp van een injectienaald. Hierbij wordt uitgegaan van een dubbele naald. De ene buis, die wat zachter is, om te prikken en het medicijn toe te dienen of bloed af te tappen. Het tweede iets hardere onderdeel dient om een licht verdovingsmiddel in te brengen.
