Vrouwtjesdolfijnen kunnen genieten van seks. Dat is de conclusie van een nieuw onderzoek dat niet alleen erotische maar ook anatomische gelijkenissen met de mens aan het licht bracht.
Twee wetenschappelijke feiten waren eerder al bekend. Dolfijnen zijn, ten eerste, in hoge mate sociale dieren die het hele jaar door seks hebben. Dus niet alleen in het voortplantingsseizoen. Het is voor hen een manier om sociale banden te smeden en te onderhouden. En ten tweede: vrouwtjesdolfijnen hebben een clitoris die zo gepositioneerd is dat zij een stimulerende invloed heeft bij het paren. Parallel daarmee zijn er ook empirische waarnemingen van vrouwtjesdolfijnen die elkaars clitoris strelen met bijvoorbeeld hun snuit.
Het antwoord op de waarom-vraag ligt antropomorfisch voor de hand, uiteraard. Maar een wetenschappelijke onderbouwing van dit veronderstelde seksueel genot is nog iets anders. Zijn de louter anatomische voorwaarden daarvoor überhaupt wel vervuld? Jazeker, stelt assistent-professor biologische wetenschappen Patricia Brennan (Mount Holyoke College, Massachusetts).
Onvolledig beeld
Brennan is gespecialiseerd in onder meer de morfologische evolutie van voortplantingsorganen. Samen met haar team bestudeerde ze de clitoris van elf vrouwtjesdolfijnen die een natuurlijke dood waren gestorven. ‘We troffen meerdere kenmerken aan die erop wijzen dat de clitoris ook bij dolfijnen voor plezier zorgt. Net zoals bij de mens is ze uitgerust met relatief grote zones vol zwellichaampjes die zich kunnen vullen met bloed. Ze heeft ook zenuwuiteinden net onder de huid, en die is veel dunner dan in de omliggende zones.’ Verder stelde het team bij de dolfijnen nog een paar elementen vast die bij de mens rechtstreeks verbonden zijn met het opwekken en beleven van seksueel genot.
Voor de bredere relevantie van haar studie verwijzen Brennan en haar team ook naar de mens: ‘Er is nog maar heel weinig onderzoek gedaan naar vrouwelijk seksueel genot in de natuur. Overigens, de clitoris bij de mens is ook pas in de jaren 90 van de vorige eeuw wetenschappelijk volledig beschreven. Dit hiaat in de studie van de vrouwelijke seksualiteit zadelt ons op met een onvolledig beeld van de ware aard van seksuele gedragspatronen. Die bestuderen en doorgronden in de brede natuur is een fundamenteel onderdeel van het écht kunnen begrijpen van dieren.’
Beeld boven: Zo gedragen dolfijnen zich wanneer ze seksueel opgewonden zijn. (© Dara Orbach)
