Walvissen hebben 'zesde zintuig' voor voedsel

Wetenschappers van de University of British Columbia en het Smithsonian hebben een nieuw zintuig ontdekt bij rorqualwalvissen. Het ontdekte zintuig coördineert volgens de onderzoekers hun voedselinname.

De rorqualwalvis is een subgroep van de Baleinen. Tot de rorqual behoren de blauwe walvis, vinwalvis, minkewalvis en de bultrug. De dieren worden gekenmerkt door een speciale, accordeonachtige huid die zich uitstrekt van de snuit tot de navel. Wanneer walvissen eten, zet deze zich uit. Hierdoor kunnen ze enorme ladingen voedselrijk water binnenkrijgen waaruit de walvissen vervolgens hun voedsel uit.

De studie, deze week gepubliceerd in Nature, vertelt over de ontdekking van een ‘extra’ zintuig in de kin van de walvissen. Het ontdekte zintuig bevindt zich in het weefsel dat hun kaken met elkaar verbindt. De onderzoekers namen stalen af van dode vin – en minkewalvissen. Deze stalen verkregen ze in samenwerking met ijslandse vissers, waar sinds 2006 commerciële walvisvangst weer is toegestaan.

Via scans kwamen de onderzoekers tot de vaststelling dat de walvissen een zintuig hebben op hun kin. Dit zintuig, zo groot als een pompelmoes, zou verantwoordelijk zijn voor de voedselinname. Volgens de onderzoekers stuurt dit zintuig signalen naar de hersenen van de walvissen, waardoor ze hun kaken kunnen bewegen, hun tong kunnen draaien, … en waardoor hun keelplooien en de blubber uitzetten. Volgens hoofdonderzoeker Nick Pyeson helpt het zintuig de walvissen ook om aan te voelen wanneer er voedsel in de buurt is.

Volgens Bob Shadwick, co-auteur van de studie, is de ontwikkeling van het kinzintuig van groot belang voor de evolutie. Verder onderzoek kan ons leren waarom walvissen zo enorm zijn. Een eerdere studie van Jeremy Goldbogen, uitgevoerd bij vinwalvissen, lijkt dit besluit verder te bevestigen. De vinwalvissen kunnen tot 80 kubieke meter water en voedsel opslokken in minder dan zes seconden. In elke gulp zit ongeveer 10 kilo voedsel. Dit is nodig om hun lichaamsgewicht, zo’n 50 ton, op peil te houden. (idr)