De zingende zeehondjes. Het lijkt wel de titel van een nieuwe Suske & Wiske, maar het is de conclusie van een opmerkelijk nieuw onderzoek. Zeehonden blijken namelijk geboren te worden met onverwachte vocale talenten.
De pups van zeehonden komen ter wereld met een aangeboren controle over hun stemvolume en een gevoel voor ritme. Dat is de kern van de resultaten van een onderzoek onder leiding van Andrea Ravignani (Max Planck Institute for Psycholinguistics).
Ravignani, gespecialiseerd in vergelijkende bio-akoestiek, en zijn medewerkers peilden eerder al naar de zogenoemde vocale plasticiteit van de pups. Kort samengevat: hun vermogen om hun eigen stemgeluid te kunnen aanpassen om in te spelen op omgevingsfactoren. Zij stelden daarbij vast dat de pups kunnen variëren in volume en toonhoogte. Dat betekent dat ze naar eigen inzicht spelen met luider versus zachter en hoger versus lager. Dat eerste is op zich niets buitengewoons in het dierenrijk maar het tweede (‘fundamentele frequentie’) is dat wel. En er is nog iets anders dat het nog opmerkelijker maakt.
De onderzoekers stelden de pups in hun recentste studie bloot aan geluidsopnamen van andere zeehonden. Ze gingen na hoe die reageerden wanneer een opname versneld of vertraagd werd en wanneer er een bepaald ritme in gemonteerd werd. Bleek dat de pups significant meer aandacht hadden voor opnames met snelle tempo’s en regelmatige ritmes. Ze konden die, met andere woorden, identificeren.
Leervermogen
Opmerkelijk en de verbeelding prikkelend, maar hoe uitzonderlijk en vooral belangwekkend is het uiteindelijk? En wil het zeggen dat ze echt met elkaar kunnen praten zoals mensen? Zo eenvoudig is het uiteraard niet. Om echte gesprekken te kunnen voeren is een hele batterij fysieke skills en mentale vaardigheden nodig. Mensen hebben die allemaal, sommige ervan delen we met dieren zoals vleermuizen, walvissen, olifanten en zeehonden. Eén daarvan is vocaal leervermogen: de mogelijkheid om bij de geboorte nog onbekende en dus ‘nieuwe’ geluiden te (re)produceren. Die is op haar beurt cruciaal om taal te ontwikkelen, maar is dus lang niet de enige voorwaarde. Om in de eindejaarssfeer en de bijhorende hitparades aller tijden te blijven: qua stem- en tempowisselingen zit het wel oké voor een zeehondenversie van Bohemian Rhapsody, maar er is meer nodig om Freddie Mercury naar de kroon te steken.
