Zowel de mannetjes als de wijfjes van de blauwkopastrild maken elkaar het hof door te zingen en te dansen. En ze doen nóg meer hun best als er andere soortgenoten bij zijn.
De blauwkopastrild is een prachtvink die oorspronkelijk uit Oost-Afrika komt maar die inmiddels is uitgezwermd over de hele wereld. De mannetjes zijn te herkennen aan het vele blauw op hun kop, boven een lichtbruine romp. De wijfjes hebben slechts een kleine blauwe vlek.
De vogels staan bekend om de langdurige monogame relaties tussen de mannetjes en de wijfjes. De leden van een koppel halen dan ook geregeld alles uit de kast om elkaar te behagen – ook als de paring en voortplanting al achter de rug is. Zowel het mannetje als het wijfje zingt en doet een dansje dat nog het best te vergelijken valt met tapdansen.
Een team van Japanse biologen heeft ontdekt dat de vogels bovendien niet verlegen zijn om te zingen en te dansen voor hun partner als er andere soortgenoten bij aanwezig zijn. Sterker, zowel het mannetje als het wijfje lijkt dan nóg beter zijn of haar best te doen - de liedjes duren langer, en er wordt continu gedanst.
Tijdens het zingen en dansen richten de blauwkopastrilds hun lichaam volledig en voortdurend naar hun partner, terwijl ze dus duidelijk weten dat ze ook voor een publiek optreden.
