Peter Engelen, vrijwilliger bij Natuurpunt, volgde de terugkeer van de boomkikker van dichtbij op: 'Op amper veertien jaar tijd groeide de populatie terug aan naar duizend kwakende mannetjes'.
Door dat akelige virus dat de wereld lamlegt, staan er deze zomer wellicht geen gletsjers, woestijnen of regenwouden op je agenda. Maar wie heeft die nodig als je ook dicht bij huis door natuurpracht overdonderd kan worden? In de reeks 'Parels van bij ons' tippen enkele connaisseurs hun favoriete brok natuur om je – al dan niet met kakibroek en verrekijker – in onder te dompelen.
We waren de prachtige boomkikker bijna kwijt. In 2006 kwaakten er nog amper vijftien mannetjes in natuurgebied De Brand in Maaseik. Maar de kleine grasgroene kikker met donkere streep op zijn flanken verdween niet. Integendeel, dankzij inspanningen van Natuurpunt kwam hij zelfs in grote aantallen terug.
'Op bijna elke braamstruweel langs het fietspad kan je de boomkikker aantreffen'
Peter Engelen, vrijwilliger bij Natuurpunt, volgde de terugkeer van dichtbij op. ‘Op amper veertien jaar tijd groeide de populatie terug aan naar duizend kwakende mannetjes. De boomkikkers koloniseerden vanuit de Brand ook aangrenzende gebieden, en kwaken nu zelfs tot in het Maasdal en op de Mechelse Heide.’
Wie een boomkikker wil spotten, heeft in die regio een grote kans op succes. ‘De Brand is niet vrij toegankelijk, maar je moet niet over draden of poorten kruipen om een boomkikker te zien. Er loopt een wandelpad door enkele percelen en op bijna elke braamstruweel langs het fietspad en de zandwegels kan je er aantreffen.’
