De Mount Everest is de voorbije 89.000 jaar ongeveer 15 tot 50 meter hoger geworden en groeit nog steeds.
Met zijn 8.849 meter is de Mount Everest de hoogste berg op aarde. Hij steekt ongeveer 240 meter boven de volgende hoogste piek – de K2 – uit. Aangezien deze en de volgende twee hoogste bergen – de Kangchenjunga en de Lhotse – niet veel verschillen in hoogtemeters – respectievelijk 8.611, 8.586 en 8.516 meter – wordt de Everest beschouwd als abnormaal hoog.
Onderzoekers van de China University of Geosciences en van de University College London ontdekten hoe dat komt. Een aanzienlijk deel van de anomalie kan worden verklaard door een opwaartse kracht. Die wordt veroorzaakt door druk van onder de aardkorst, nadat een nabijgelegen rivier een aanzienlijke hoeveelheid bodem en sediment heeft weggesleten. Dat effect heet isostatische terugkaatsing. Daarbij veert een deel van de aardkorst dat massa verliest op, omdat de intense druk van de vloeibare mantel eronder groter is dan de neerwaartse zwaartekracht ervan. Het is een geleidelijk proces waarbij de berg meestal maar een paar millimeter per jaar groeit. Maar over een geologische tijdspanne kan het een aanzienlijk verschil maken.
Kloof
Door te kijken naar de erosiesnelheden van de Arun, de Kosi en andere rivieren in de regio, konden de onderzoekers vaststellen dat ongeveer 89.000 jaar geleden de rivier Arun samenvloeide met het Kosi-rivierennetwerk. Hierdoor werd er meer water door de rivier Kosi geleid, waardoor de eroderende kracht ervan toenam en in de loop van duizenden jaren een aanzienlijke kloof werd uitgesleten. Doordat er meer bodem en sediment werd weggespoeld, steeg de snelheid van de opwaartse druk, waardoor de toppen van de bergen steeds hoger kwamen te liggen. Daarbij komt nog dat de toppen door de isostatische terugkaatsing sneller stijgen dan dat ze door erosie afslijten.
De stijging blijft overigens niet beperkt tot de Mount Everest, maar heeft ook invloed op naburige toppen zoals de Lhotse en de Makalu, de vierde en vijfde hoogste toppen ter wereld. De isostatische terugkaatsing verhoogt deze toppen met een vergelijkbare hoeveelheid als bij de Everest, hoewel de Makalu, die het dichtst bij de rivier Arun ligt, een iets grotere opwaartse kracht ondervindt.
Beeld: Wikipedia Commons
