IgNobel prijs voor Nederlands koeienonderzoek

13 september 2013 door Eos-redactie

Hoe langer een koe heeft gelegen, des te groter is de kans dat die koe spoedig zal opstaan. Zet u schrap voor deze en nog meer fantastische wetenschap.

Hoe langer een koe heeft gelegen, des te groter is de kans dat die koe spoedig zal opstaan. Die vondst heeft de Nederlander Bert Tolkamp een zogenoemde IgNobelprijs opgevelerd, een parodie op de echte Nobelprijzen.

De wetenschapper en zijn collega's kregen de prijs donderdag uitgereikt tijdens een ceremonie aan de Harvard Universiteit in het Amerikaanse Cambridge.

De onderzoekers deden twee ontdekkingen over de tamme herbivoren: hoe langer een koe heeft gelegen, des te groter is de kans dat die koe spoedig zal opstaan. En als een koe eenmaal opstaat, blijkt het niet gemakkelijk te zijn om te voorspellen hoe snel het dier weer zal gaan liggen.

Waarom huilen we bij het snijden van een ui?

De IgNobelprijzen zijn bedoeld voor onderzoekers die mensen aan het lachen maken en aan het denken zetten. Toch krijgen niet alleen wetenschappers de prijs. Zo ging de 'vredesprijs' dit jaar naar de president en de staatspolitie van Wit-Rusland. Agenten arresteerden daar een eenarmige man die een door de president uitgevaardigd verbod zou hebben geschonden op applaudisseren in het openbaar.

Verder waren er nog prijzen voor een Japans team dat het effect van operamuziek onderzocht op muizen die net een harttransplantatie ondergingen en voor Franse psychologen die tot de vaststelling kwamen dat mensen zichzelf aantrekkelijker vinden wanneer ze alcohol gedronken hebben.

Thaise chirurgen beschreven in hun publicatie dan weer de beste manier om met een geamputeerde penis om te gaan, behalve wanneer die penis gedeeltelijk is opgegeten door een eend.

Zweedse en Zuid-Afrikaanse biologen ontdekten dat mestkevers zich op de Melkweg oriënteren wanneer ze verdwaald zijn. En natuurkundigen beweerden dan weer dat mensen echt in staat zijn om over water te lopen, als dat water en die mensen zich op de maan zouden bevinden.

De archeologieprijs ging naar Canadezen die dode mollen kookten, zonder kauwen inslikten en vervolgens hun uitwerpselen bestudeerden om te zien welke botjes het menselijk verteringsstelsel zouden overleven.

En voor wie op het antwoord op bovenstaande vraag zat te wachten... Scheikundigen ontdekten in het voorbije jaar dat de verklaring waarom we huilen bij het snijden van een ui nog complexer is dan we al dachten. Voila!

Nederlanders onderzoek scoort

De Nederlanders presteren jaar na jaar uitmuntend op de IgNobelprijzen. Bij de vorige edite kregen de Nijmeegse psychologen Tulio Guadalupe, Anita Eerland en Rolf Zwaan de prijs voor hun onderzoek ‘Leun naar links en de Eiffeltoren lijkt kleiner.’ Primatoloog Frans de Waal, werd gelauwerd voor zijn studie van chimpansees die kennissen aan elkaars achterste herkennen.

Ook daarvoor won Nederland zo goed als elk jaar een prijs: Herman Kingma ontdekte in 2011 waarom kogelstoters duizelig worden, maar discuswerpers niet, Mirjam Tuk stelde vast dat mensen betere beslissingen nemen met een volle blaas en Natalie Sebanz toonde aan dat schildpadden niet zoals mensen gaan geeuwen wanneer ze een soortgenoot zien geeuwen.

De Russisch-Nederlandse natuurkundige André Geim is trouwens de enige die zowel de IgNobel als de echte Nobelprijs won: de eerste voor zijn onderzoek naar zwevende kikkers in een magnetisch veld, de tweede voor de ontdekking van grafeen.