Praten met een bacterie
26 januari 2017 door Eos-redactieWetenschappers slagen in "turingtest voor micro-organismen".
Een turingtest voor micro-organismen, zo omschrijven Amerikaanse en Italiaanse wetenschappers hun experiment waarbij ze de ‘communicatie’ tussen bacteriën nabootsten om de microben voor de gek te houden.
De turingtest doorstaan is wellicht een van de grootste uitdagingen in de computerwetenschap. In deze test komt het erop aan een computer met een mens te laten communiceren (via chatten bijvorbeeld) zonder dat die laatste doorheeft dat hij niet met een andere man of vrouw converseert.
Voor alle duidelijkheid: er bestaat nog geen computer die de test met vlag en wimpel doorstaat. Het zal wellicht nog wel een paar jaar duren (misschien zelfs paar decennia) voor er écht slimme computers worden ontwikkeld.
Maar terwijl de menselijke communicatie zeer complex is, is ze dat bij andere levensvormen veel helemaal niet. Zo ‘praten’ bacteriën bijvoorbeeld met elkaar door chemische stofjes uit te wisselen.
Dat bracht een groepje Amerikaanse biologen op een idee: als ze nu eens zeer eenvoudige kunstmatige vetblaasjes bouwden – op microscopische schaal wel te verstaan – die bepaalde moleculen konden opnemen en afstaan zodat ze met bacteriën in hun omgeving konden interageren – en dus communiceren. Een turingtest voor bacteriën, zeg maar.
De onderzoekers rustten hun vetblaasjes uit met stukjes artificieel DNA. En ja hoor, aan het gloeien van die stukjes konden ze zien dat de vetblaasjes reageerden op de chemische signalen uitgestuurd door de bacteriën – ze konden ze dus ‘horen’. Omgekeerd waren de vetblaasjes in staat om moleculen uit te sturen die de bacteriën bleken op te pikken. Hoe die boodschap door de micro-organismen werd geïnterpreteerd konden de onderzoekers echter niet zeggen.
De vermommingstruc met de vetblaasjes bleek te werken bij verschillende bacteriën, waaronder ook de darmbacterie E. coli. Of dat ze straks ook gevaarlijke bacteriën zullen kunnen overhalen om ons niet meer ziek te maken, daarover wilden de vorsers niks kwijt. (sst)
Bron: Sheref S. Smany, University of Trento, Italië in ACS Central Science
