Kleutertekening als IQ-test

De tekenvaardigheid van een vierjarige is een indicator voor de intelligentie van het kind, tien jaar later.

Vraag tien kleuters om een kind te tekenen, en je krijgt tien sterk uiteenlopende schetsen: grote en kleine hoofden, met en zonder romp, korte en lange ledematen en de ogen en neus bij de een al wat nauwkeuriger geplaatst dan bij de ander. Om een 'anatomisch correct' kind te tekenen, moeten kleuters hun omgeving kunnen observeren, interpreteren en vervolgens reproduceren. De correctheid van een kindertekening zegt met andere woorden iets over de intelligentie en ontwikkeling van de maker ervan.

Onderzoekers van King’s College London gebruikten dat idee. Zij gaven 15.504 helften van een unieke of twee-eiige tweeling potlood en papier, en vroegen hen om een kind te tekenen. Elke tekening kreeg een score tussen 0 en 12, afhankelijk van de anatomische correctheid van bijvoorbeeld het hoofd, de ogen, neus, mond, oren, lichaam en ledematen. Een tekening met een hoofd, een lichaam, twee benen en twee armen maar geen gezicht zou een 4 kunnen scoren. Met ogen, neus, mond en oren erbij is dat bijvoorbeeld al een 8. Zoals verwacht scoorden de betere tekenaars ook beter op andere intelligentietests. Veel opmerkelijker is dat de tekenvaardigheid als vierjarige tien jaar later nog altijd de score voorspelt op intelligentietests die de ondertussen veertienjarige kinderen aflegden.

De onderzoekers vermoeden dat vooral erfelijke factoren aan de basis liggen. Het verschil tussen de tekenkwaliteiten van unieke tweelingen was immers veel kleiner dan dat tussen twee-eiige tweelingen, die nochtans in dezelfde situatie opgroeien. De studie is verschenen in Psychological Science. (kv)