Dankzij metingen van de Europese ruimtesonde Solar Orbiter hebben astronomen de oorsprong van de zogeheten trage zonnewind weten te achterhalen.
De zonnewind is een stroom van elektrisch geladen deeltjes die door de zon de ruimte in wordt geblazen. De snelle zonnewind (met snelheden van meer dan 500 kilometer per seconde) is afkomstig uit 'open' gebieden in de ijle dampkring (de corona) van de zon, waar magnetische veldlijnen de ruimte in 'verdwijnen', zodat geladen deeltjes gemakkelijk kunnen ontsnappen. De oorsprong van de trage zonnewind (langzamer dan 500 km/s) was echter altijd onduidelijk.
Solar Orbiter vliegt regelmatig op relatief kleine afstand langs de zon, waardoor de in situ-metingen aan de zonnewind van de ruimtesonde beter vergeleken kunnen worden met waarnemingen van het zonsoppervlak. Op die manier heeft een team onder leiding van Steph Yardley van Northumbria University (Verenigd Koninkrijk) nu ontdekt dat de trage zonnewind afkomstig is uit de grensgebieden van 'open' en 'gesloten' delen van de corona.
In een 'gesloten' gebied buigen de magnetische veldlijnen weer terug naar het zonsoppervlak, en is het voor atoomkernen en elektronen normaal gesproken veel moeilijker om te ontsnappen. Maar op plaatsen waar 'open' en 'gesloten' gebieden elkaar raken, kunnen veldlijnen toch af en toe 'verbroken' worden, om zich kort daarna weer te sluiten. De Solar Orbiter-waarnemingen doen vermoeden dat daar de oorsprong van de trage zonnewind gezocht moet worden.
