cellen

Een nieuwe microscopietechniek maakt intacte menselijke organen transparant. Dat laat onderzoekers toe om de onderliggende celstructuren in kaart te brengen.

In de laatste vijftig jaar heeft er zich een enorme kennis opgestapeld over hoe cellen werken. Dit heeft volgens sommigen niet geleid tot een dieper theoretisch begrip van wat een cel is. Waarom? Een mogelijke verklaring is dat cellen complex zijn en dat het tijd vergt. Er is ook een andere optie, dat van een verkeerd interpretatiekader, namelijk de cel als machine.

Driedimensionale microscopie kan revolutionaire gevolgen hebben in onderzoek naar aandoeningen, maar kampt met kinderziektes. Experts aan de KU Leuven en het VIB zoeken de grenzen van de techniek op.

Ook cellen kennen de wetten van Newton. En voor de geneeskunde is het belangrijk dat we de cellulaire krachten kunnen meten.

Chloroplasten zijn de (duurzame) energiefabriekjes van planten- en algencellen: ze zetten licht om in chemische energie. Maar als het moet kunnen ze de cel waarin ze leven ook helpen verdedigen.

Een cel bunkert verschillende chemische brandstoffen, in de vorm van elektronenrijke eiwitten. Wetenschappers hebben nu de tankinfrastructuur achter die energievoorziening blootgelegd.

Net zoals alle dieren en planten gaan ook biologische cellen dood. Het levenseinde is meestal voorgeprogrammeerd en voltrekt zich op bijzonder grondige wijze.

Een cel kan zichzelf vernietigen, en daarbij exploderen. Zoals (bijna) alles in de natuur heeft ook deze gewelddadige celdood een functie.