geneeskunde

Door veranderingen in weerstand te voelen, kan een intelligente injectienaald geneesmiddelen op moeilijk bereikbare plaatsen afleveren zonder omliggende weefsels te beschadigen.

In de nacht van 10 op 11 februari 1969 werd door het team van prof. Paul Kluyskens (Gent) voor het eerst een menselijk strottenhoofd overgeplant. 'Een stap in het onbekende, maar er heerste toch een sfeer van vooruitgang en van meegezogen worden in de ontwikkeling van de medische wetenschap', zegt Kluyskens' toenmalige assistent Roger Vanclooster over de historische, maar ook controversiële ingreep.

Zover is het uiteraard nog lang niet, maar misschien wel dichterbij dan het lijkt. In Groot-Brittannië loopt een grootschalig experiment met Kunstmatige Intelligentie dat een kleine maar belangrijke stap richting preventie en efficiëntie grondig verkent.

Onderscheiden worden met de Nobelprijs voor een grote medische doorbraak, dat moet toch een garantie zijn op gedegen voorafgaande research in optimale wetenschappelijke omstandigheden? Niet noodzakelijk, zo blijkt.

Een stortvloed aan informatie over onze genen, de staat van ons lichaam en ons gedrag moet toelaten ons langer gezond te houden en op maat te behandelen. Maar de uitdagingen voor artsen blijven groot.

In het overgrote deel van de wetenschappelijke studies wordt steeds hetzelfde palletje genen onderzocht. Moleculair biologen moeten dringend hun oogkleppen afzetten.

De resultaten van klinische studies moeten binnen het jaar publiek worden gemaakt. Vooral universiteiten zondigen vaak tegen die regel, ook in Vlaanderen.

De wetenschappers ontwikkelden minuscule klompjes cellen die een (bloed)vatenstelsel bezitten en die gebruikt kunnen worden om organen te kweken in het lab.

De bindweefsellaag onder de huid blijkt een orgaan te zijn. Het is een snelweg voor vloeistoffen, maar ook voor ziektes. Hoe kan het dat dit belangrijke orgaan zo lang over het hoofd is gezien?