klimaat

Slagen we erin de planeet leefbaar te houden wanneer we met tien miljard zijn, en zo onszelf van de ondergang te redden? In De Tovenaar en de Profeet schetst de Amerikaanse auteur Charles C. Mann twee totaal verschillende visies op hoe we dat voor elkaar kunnen krijgen.

Toen de laatste ijstijd over haar hoogtepunt heen was, en de aarde langzaam weer warmer werd, steeg ook de CO₂-concentratie in de lucht fors. Wetenschappers hebben nu – eindelijk – de oorzaak van die natuurlijke uitstoot gevonden.

In een stabiel klimaat kunnen bossen en houtachtige struiken meer CO₂ vasthouden, maar door brand en droogte raken ze die ook snel weer kwijt.

We halen de klimaatdoelstellingen van Parijs enkel als we de veestapel afbouwen. Dat schrijft Bond Beter Leefmilieu in De Standaard. Vrijwel nergens zitten zoveel varkens, koeien en kippen op zo’n beperkte oppervlakte als in Vlaanderen en Nederland.

Bedrijven die op een grote hoeveelheid fossiele brandstofreserves zitten – olie, gas en steenkool – dreigen een groot deel van hun waarde te verliezen als de vraag plotsklaps zou dalen.

Opwarming en versnippering van hun leefgebied beïnvloeden de grootte van dieren. In de stad zijn kleinere diersoorten vaak in het voordeel, maar niet altijd.

De nagenoeg cirkelvormige ellipsbaan van de aarde rondom de zon varieert volgens een periode van 405.000 jaar.

Een babyzeehondje per dag. Dat heeft een ijsbeer nodig om op gewicht te blijven. Maar er ééntje vangen kost steeds meer moeite.

De schelpen die we op het strand oprapen, kunnen duizenden jaren oud zijn. Ze vertellen een boeiend verhaal, jammer genoeg ook over klimaatwijzigingen, plastic en brandvertragers.