sterren

In 2037 zal er een supernova opvlammen aan de sterrenhemel. Helaas wel zo ver weg dat zij alleen met grote telescopen zichtbaar zal zijn.

In de nacht van donderdag 12 op vrijdag 13 augustus vindt het jaarlijkse maximum van meteorenzwerm de Perseïden plaats. Tegen het einde van de nacht, tussen 3 en 4 uur, zijn er tot zeventig meteoren per uur te verwachten. Ook in de nachten voor en na het maximum kunnen, vanaf onbewolkte donkere plekken, tot wel vijftig ‘vallende sterren’ per uur zichtbaar zijn.

Astronomen hebben twee sterren ontdekt die – uiteindelijk met catastrofale gevolgen – naar elkaar toe spiralen. De grootste van de twee sterren is al niet meer rond, maar druppelvormig.

Eind 2019 begon de heldere oranje ster Betelgeuze plots minder fel te stralen. Het helderheidsdipje, dat voor opschudding zorgde onder sterrenkundigen, duurde enkele maanden. Een onderzoeksteam onder leiding van de KU Leuven komt nu met een verklaring: een uitgestoten stofwolk heeft de tijdelijke verduistering veroorzaakt.

Zware sterren ontstaan anders dan hun kleine broertjes en zusjes. Waar kleine sterren vaak een geordende schijf van stof en materie om zich heen hebben, is de materiaalaanvoer bij grote sterren een chaotische 'puinhoop'.

Pas in de loop van de 16de eeuw drong het besef door dat de kosmos een derde dimensie kent: diepte. Deze Hubble-foto toont die diepte op intrigerende wijze.

Gegevens van de Europese ruimtetelescoop Gaia suggereren dat de meest nabije sterrenhoop, de 153 lichtjaar verre Hyaden, uiteenvalt onder invloed van de zwaartekracht van een omvangrijke, maar niet waarneembare structuur in ons Melkwegstelsel.

Aan het begin van de vijfde eeuw, in de nadagen van het Romeinse Rijk, was er een sterontploffing zichtbaar aan de hemel, een zogeheten supernova.

Cecilia Payne (1900-1979) begreep als eerste waaruit de sterren en het heelal zijn opgebouwd. In haar voetsporen bestudeert Conny Aerts (KU Leuven) de inwendige fysica en de evolutie van sterren.