kernfusie

Voor kernfusie, de samensmelting van lichtere tot zwaardere deeltjes, hebben we honderdvijftig miljoen graden Celsius nodig. Dit maakt de wetenschappelijke uitdagingen gigantisch.

Wetenschappers van 's werelds grootste kernfusiefaciliteit, de National Ignition Facility (NIF) van de VS, zijn erin geslaagd een kernfusiereactie te produceren die meer energie opwekt dan verbruikt. ‘Dit was absoluut nodig voor de geloofwaardigheid van een fusie-energieprogramma.’

Kernfusie, het hippe broertje van kernsplijting, belooft al een aantal jaar de energie van de toekomst te zijn. Helaas lijkt deze technologie steeds dertig jaar in de toekomst te liggen. Wordt kernfusie door een recordbrekend experiment meer werkelijkheid dan science-fiction? Wat is kernfusie nu eigenlijk? Is het veilig? En kunnen we het inzetten in de strijd tegen klimaatverandering?

Joint European Torus (JET), 's werelds grootste kernfusie-experiment, heeft het record voor de hoeveelheid energie die wordt opgewekt door het fuseren van atomen verdubbeld. Kernfusie is (al even) een veelbelovende, onbeperkte bron van schone energie.

Wolkjes deuterium moeten losgeslagen elektronen in de ITER- fusiereactor onderscheppen.

Kernfusie-experimenten vergen doorgaans enorme installaties. Maar sedert enkele jaren bestuderen fysici en ingenieurs ook zogenaamde compacte fusiereactors, die binnen een gewoon lab passen en zelfs mobiel zijn.

Kernfusie is een propere en tegelijk onuitputtelijke energiebron. Maar tussen theorie en praktische realisatie staan grote obstakels. Een Amerikaanse spin-off denkt die nu te kunnen omzeilen.

Een nieuw mengsel warmt plasma voor kernfusie veel sneller op.

Kernfusie kan een oplossing bieden voor nakende stroomtekorten. Die vorm van energiewinning heeft nog wel problemen. Om aan kernfusie te doen, zijn materialen nodig die bestand zijn tegen temperaturen tot 900 °C.