De laatste stappen tot de lancering

Het is bijna zover. Over een paar dagen wordt onze satelliet gelanceerd. Dit is de laatste update voor de lancering.

Na een maandenlang parcours in de CanSat-competitie komt de ultieme test voor ons team wel zeer dichtbij. Het wetenschappelijk avontuur, waarbij we een satelliet ter grote van een blikje moesten ontwikkelen en programmeren, leidt ons komende donderdag  naar Elsenborn. Op vrijdag breekt de dag dan eindelijk aan, de dag waarvoor we al zo lang werken en waar we al zo lang naar uitkijken: de dag van de lancering.

 

Laten we even terugkeren naar 14 november 2017: na onze inzending kregen we te horen dat het Aiolus Project geselecteerd was voor de nationale competitie van Cansat. Met veel enthousiasme begonnen ons achtkoppig team te bouwen en te ontdekken. Nu, iets meer dan 5 maand later, lijkt onze satelliet klaar om de test te trotseren.

Bij die tests is het de bedoeling dat we onze vooropgestelde doelen van de gekozen missies bereiken en de verkregen data interpreteren. We kozen voor maar liefst 4 missies, genoemd naar de vier Griekse windstreken (Aiolus is namelijk de god van de winden).Ten eerste kozen we voor Boreas, waarbij we onderzoek doen naar de  invloed van wrijving op onze temperatuurmetingen. Daarnaast is er Eurus, de missie met als doel CO2 op te meten.

Het verschil in impact met en zonder 'landingsgestel'

Ook proberen we met Notus verschillende animaties te maken om onze data visueel voor te stellen aan het grote publiek. Ten slotte dachten we ook na over een aangepast landingsysteem om de impact met de grond te verkleinen. Deze missie kreeg de naam Zephyrus.

Om de data van al onze metingen te ontvangen werken we met een antenne. De laatste proeven worden uitgevoerd, en het lijkt te werken. Om het rampzalige scenario waarbij we niets zouden ontvangen en geen data zouden hebben te vermijden hebben we eveneens een SD-kaart in de CANSAT gestoken. Deze slaat alle informatie tijdens de vlucht op.

Onze zelfgebouwde antenne

Veel tijd staken we natuurlijk in het programmeren van alle elektronica. We pasten dingen aan waar nodig en voerden verschillende tests uit. Nu zijn we blij te mogen vernemen dat alle apparatuur werkt: zowel de gps, de CO2-sensor, de temperatuursensoren als de gyroscoop, de accelerometer en de druksensor. 

Voor Zephyrus is de parachute ook al in gereedheid gebracht. Dat heeft ons de laatste dagen druk beziggehouden.
We zijn nog bezig met het in elkaar steken van de animaties zodat we de data visueel aan ons publiek kunnen tonen. Deze missie neemt wat tijd in beslag maar met dank aan het harde werk van onze leden twijfelen we er niet aan dat ook dit op tijd klaar zal zijn.

 

Daags voor de lancering is er nog een dag van voorbereiding voorzien om alles op punt te zetten. We zien het als een soort generale repetitie, waarbij alles voor een laatste keer zal worden getest.

 

De voortekenen zijn goed, de weergoden zijn ons gunstig gezind en het ziet ernaar uit dat het een fantastische ervaring zal worden. Zaterdag volgt de uitslag, die we zeker zullen meedelen op onze website, https://aiolusproject.wordpress.com, en onze Facebookpagina (Aiolus Project). Wie weet winnen we wel en mogen we deelnemen aan de Europese competitie!

 

Wij kijken er alvast naar uit, en u hopelijk ook!

 

Het Aiolus Team

Een animatie van de uiteindelijke CanSat