Een Britse specialist in het ontwerpen en 3D-printen van akoestische sensoren bedacht een revolutionaire microfoon gemodelleerd naar het gehoor van insecten.
Andrew Reid, onderzoeker aan de universiteit van Strathclyde, vertrok van de premisse dat de oren van insecten om twee redenen een interessante uitvalsbasis zijn. Ze zijn zowel klein en eenvoudig als hoogst efficiënt. Een alleszeggend voorbeeld: een woestijnsprinkhaan heeft genoeg aan een membraan met een doorsnede van amper 2 millimeter om evenveel frequenties te onderscheiden als de mens.
Reid gebruikte het als anatomisch en chemisch model om nieuwe microfoons te ontwerpen en met een 3D-printer te produceren. Daarbij maakte hij gebruik van uiterst gevoelige synthetische membranen, in plaats van siliconenapparatuur die letterlijk minder flexibel is en figuurlijk minder allround toepasbaar.
Zenuwuiteinden
Zijn nieuwe microfoons zijn, ten eerste, ultraklein. Ten tweede kunnen ze autonoom akoestische data verzamelen en doorsturen. Dus zonder dat iemand ze van buitenaf moet aansturen of actief opvolgen. Dit, ten derde, met weinig energieverbruik. Ze zijn namelijk zo ontworpen dat ze zelf een specifiek signaal op een gestroomlijnde manier detecteren én doorsturen. Een proces dat vergelijkbaar is met hoe zenuwuiteinden dat doen.
Reid ziet in deze ‘bio-geïnspireerde’ sensoren potentieel voor onderzoek in diverse zones die moeilijk te bereiken zijn of waar uiterste omzichtigheid geboden is, inclusief in het menselijk lichaam.
