Een bultig pad biedt meer weerstand, wat de kans op slippen verkleint.
Microscopische robotjes reizen door het menselijk lichaam, waar ze medische diagnoses stellen of ziekten genezen. Het klinkt als science fiction. Niet voor lang meer, als het aan een groep Amerikaanse ingenieurs ligt. Zij onderzoeken hoe microrobots zich het best voortbewegen in een vloeistof. Dat is een uitdaging, want in een vloeistof kan de richting van de stroom plots veranderen. Een oplossing daarvoor zijn wielvormige robots, microwheels in het Engels. De wieltjes zwemmen niet door de vloeistof, maar rollen over het oppervlak. Dat biedt een houvast.
Daar is nog niet alles mee opgelost. De wieltjes rollen immers weinig efficiënt omdat ze voortdurend slippen over het gladde oppervlak. Daar vond het onderzoeksteam iets op: ze maakten de maakten bulten in het wegdek. Tegenintuïtief, maar het werkt: over een hobbelige weg rollen de microwheels wel vier keer sneller dan over een vlakke baan. Vergelijk het met vierkante wielen, die op een bultige weg soms beter rollen dan ronde.
De onderzoekers testten eerder ook of andere soorten microrobots het beter zouden doen in vloeistoffen. Ze lieten zich inspireren door de natuur en ontwierpen robots die op microben leken, soms met een zwemstaartje. Bij die vergelijking wonnen de microwheels het van de microbeachtige robots.
