Er is volgens hen te weinig gekeken naar stresstolerantie tegen hitte en droogte. Variëteiten die bestand zijn tegen dit type stress bieden wijnproducenten hoop om voorlopig klimaatverandering te overleven.

Variëteiten die de beste wijn leveren in warmere, drogere regio’s hebben de eigenschap om water langer vast te houden en te spreiden over het groeiseizoen. De werking van de huidmondjes van deze robuuste cultivars spelen daarbij een belangrijke rol. Het open en dicht gaan van huidmondjes bepaalt hoeveel CO2 beschikbaar is voor fotosynthese en hoeveel water uit de bladeren verdampt. Daartussen zoeken de wijnstokken een juiste balans. Een beetje waterstress concentreert de smaak en het aroma van de druif. Maar bij te veel stress ontstaat een disbalans tussen suikers, zuren en tannines. Dat levert vlakke, oninteressante wijnen op.

De wetenschappers onderzochten 34 variëteiten op droogtetolerantie in verschillende Mediterrane regio’s waar niet of nauwelijks wordt geïrrigeerd. Zo ontdekten ze dat in kurkdroge gebieden als Zuid-Italië de wijnstruiken de huidmondjes vaker gesloten houden dan variëteiten als Sauvigon Blanc in vochtigere, koelere streken. ‘Die strategie helpt deze variëteiten blijkbaar om water te besparen’, zegt hoofdauteur Megan Bartlett. Maar er is een onbedoelde keerzijde bij meer extreme hittegolven. ‘Bij te weinig verdamping – als gevolg van de gesloten huidmondjes - kunnen de bladeren zo heet worden dat de fotosynthese gevaar loopt en er te weinig suikers beschikbaar komen die nodig zijn voor het rijpingsproces.’

Er is meer onderzoek nodig om te begrijpen hoe deze eigenschap de wijnoogst zal beïnvloeden wanneer het klimaat nog extremer wordt.