CERN

Sinds 5 juli knallen protonen heftiger dan ooit frontaal op elkaar in de Large Hadron Collider (LHC), ’s werelds grootste deeltjesversneller. Na een grondige upgrade die meer dan drie jaar in beslag nam, staan ons vier jaar kernfysisch vuurwerk te wachten.

Resultaten van experimenten met de deeltjesversneller van het CERN in Genève wijzen voorzichtig in die richting.

In het Europese deeltjeslab CERN produceren fysici superexotische atoomkernen. Door die te bestuderen worden nog onbetreden gebieden op de ‘kernkaart’ verkend, waarbij zogenaamde magische kernen als ankerpunten dienen.

Op 19 juni verleende de Raad van CERN unaniem haar goedkeuring aan de update van de Europese Strategie voor deeltjesfysica. Blikvanger in dit strategisch plan is de bouw van een heuse “higgsfabriek”, een superdeeltjesversneller van honderd kilometer lang die de huidige Large Hadron Collider (LHC) op termijn moet vervangen. Prijskaartje: 21 miljard euro.

Als masterstudent Fysica en Sterrenkunde aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB), kreeg Yens de kans om een week door te brengen op het CERN. Hij kon er zelfs meewerken aan een gloednieuw toekomstig experiment.

De bouw van nieuwe kerncentrales in Europa stagneert. Is het einde van de Europese kerncentrales nabij of komt er een heropleving?

Wie CERN zegt, denkt deeltjesversnellers en het higgsboson. Maar cineaste Anna de Manincor graaft dieper. Met Almost Nothing zoomt ze in op de duizenden mensen die er werken, en op die ene terugkerende vraag: hoe komen die knappe koppen tot hun gezamenlijke wetenschappelijke doorbraken?

Wat doet een theoretisch fysicus eigenlijk? En hoe is het om aan het CERN te werken? Ik praat erover met Frederik Van der Veken, theoretisch fysicus aan het CERN.

Met een nieuw project hoopt een fysicus antideeltjes te vangen, bewaren en in een bestelwagen te transporteren.