meteorieten

Ruim een op de drie meteorieten die op aarde zijn gevonden, is afkomstig van de planetoïde Massalia. Dit rotsachtige hemellichaam, met een diameter van circa 150 kilometer, moet een paar honderd miljoen jaar geleden in botsing zijn gekomen met een soortgenoot.

Miljarden jaren geleden – lang voordat er leven was zoals wij dat nu kennen – sloegen er regelmatig meteorieten in op onze planeet. Eén van deze inslagen, ’S2’ genoemd, vond zo’n 3,26 miljard jaar geleden plaats. En dat had onverwachte gevolgen.

Hoe en waar leven op aarde is ontstaan, is een van de grootste mysteries van de wetenschap. Sommige wetenschappers vragen zich daarom af: ligt die oorsprong van ons leven wel op aarde? Of zou het kunnen dat er ooit een klein eencellig organisme met een meteoriet is meegelift, en leven zo op aarde is terechtgekomen?

Een populaire en eenvoudige methode om vast te stellen of een brok gesteente al dan niet een meteoriet is blijkt funest voor de magnetische informatie die in de ruimtesteen verborgen zit. 

Een van de wijngaarden in de buurt van de Zuid-Franse stad Béziers ligt in een ronde, 200 meter brede depressie of laagte die op een inslagkrater lijkt.

Ruimtestenen raken al heel snel ‘besmet’ door de aardatmosfeer. Dat bewijst de analyse van een meteoriet die in 2021 in het Engelse Gloucestershire is neergekomen.

De ruimtecapsule waarmee drie crewleden van het ISS naar de aarde terug zouden vliegen, raakte onlangs beschadigd en vangt de terugvlucht onbemenst aan. Hoe moet de crew dan terug naar de aarde?  

In de Netflixfilm ‘Don’t look up’ dreigt de mensheid in een klap weggeveegd te worden door een inslaande komeet die amper zes maanden voor de inslag op de radar verschijnt. Maar hoe zit dat in het echte leven? Houden wetenschappers alles goed in de gaten of kan een brokstuk uit de ruimte toch haast ongemerkt inslaan?

Een meteoriet met een dubbele afkomst die ruim anderhalve eeuw geleden neerkwam in India toont aan dat het zonnestelsel een roerige jeugd kende.