planten

‘Tomaten waarschuwen elkaar voor vraatzuchtige monsters.’ Nee, dit is geen verkoopkreet op het dvd-hoesje van een hele slechte sciencefictionfilm, maar de conclusie van een opmerkelijk onderzoek dat voedingswetenschap benaderde met gloednieuwe én 19de-eeuwse technologie.

Sommige rupsen zijn in staat de ‘hulpkreten’ die planten slaken in de kiem te smoren. Zo richten ze nog meer schade aan.

Bacteriën zijn kleine maar complexe organismen. Ze kunnen zoveel meer dan aanvankelijk gedacht. Eén van hun vele mogelijkheden is het aangaan van interacties met planten. Hoe gaan deze twee totaal verschillende levensvormen met elkaar om en hoe kunnen ze ons helpen in onze zoektocht naar een meer duurzame landbouw?

De kans is groot dat je zelf een exemplaar hebt staan in je huiskamer. De gatenplant, of in het Engels ook wel toepasselijk de ‘swiss cheese’ plant genoemd, is tegenwoordig niet meer weg te denken uit onze urban jungle interieurs. Maar heb je je ooit al eens afgevraagd waarom deze plant actief gaten maakt in haar bladeren?

Het is zover: het wordt snel donker, het is heel wat kouder, en overal liggen hoopjes gekleurde bladeren op de grond. Love it or hate it, één ding is zeker: de winter is op komst. En dat voelen de bomen ook aankomen. Maar hoe weten ze precies dat het tijd is om hun bladeren af te werpen? En waarom doen ze dat eigenlijk?

Planten hebben geen zenuwstelsel. De meeste plantenwetenschappers zijn het daarom met elkaar eens: planten voelen niets. Toch kunnen ze reageren op hun omgeving. Hoe zit dat?

Wereldwijd zijn één miljoen soorten met uitsterven bedreigd. Waarom gaat het zo slecht met onze biodiversiteit? Hoe erg is dat, en kunnen we het tij nog keren? Hilde Eggermont, coördinator van het Belgische Platform voor Biodiversiteit, geeft antwoord.

De bodem waarin we onze gewassen telen bevat miljarden bacteriën, schimmels en andere micro-organismen. Ze kunnen onze planten verwoesten, maar ze bezitten ook de kracht om onze gewassen sterker te maken.

Laatmiddeleeuwse groente- en fruitresten uit Brusselse tuinen: ze zijn intussen al lang vergaan, maar via de huidige innovatieve technieken zijn ze perfect opnieuw op te sporen. De masterproef van archeologe Rosalie Hermans (VUB) is een ode aan de nieuwe wetenschappelijke revoluties uit de moderne archeologie.