vissen

De poon is in veel opzichten een fascinerend wezen. Zo heeft de vis die op de zeebodem leeft poten met smaakpapillen in verwerkt.

Hoe snel beweegt een vinvis zijn vinnen en fladdert een vlinder met zijn vleugels? Deens onderzoek vond een universele formule die de ‘flapperfrequentie’ beschrijft – en daarvoor zijn geen moeilijke berekeningen nodig.

Olifantsvissen oriënteren zich op basis van elektrische signalen die ze uitzenden en opvangen. Mogelijk delen de vissen dat waarnemingsvermogen met soortgenoten om zo hun “zicht” te verruimen.

Stalen palen met elk 3.000 ton rotsen errond midden in onze Noordzee. Het lijkt een ramp voor de zandminnende pladijs, één van de belangrijkste soorten voor de visserij, maar recent onderzoek toont net het omgekeerde aan. Onder het wateroppervlak vormen de funderingen kunstmatige riffen die ‘fast food’ voorzien talloze vissen. Ook voor pladijs.

Kromme rug, bleke schubben. Op amper vier maanden lijkt de killivis zo oud als een tachtigjarige mens, ook in het brein. Wij vonden een manier om het visbrein te verjongen. Dat biedt perspectief voor mensen.

Vissen worden kleiner van gestalte door menselijk handelen. Dezelfde trend lijkt zich ook bij andere organismen af te tekenen, zij het een stuk minder duidelijk.

Killivissen worden maar een paar centimeter groot, maar ze herbergen een bijzondere kracht. Zelfs bij volwassen exemplaren wordt hersen- en zenuwschade nog bijna volledig hersteld. Die neuroregeneratieve kracht hopen verouderingsbiologen ooit te kunnen oproepen in de mens.

Offshore windparken moeten een netto-positieve impact hebben op biodiversiteit. Uit onderzoek bij de windparken Borssele 1&2 voor de Zeeuwse kust blijkt dit voor kabeljauw alvast te lukken.

Zebravissen kopiëren angstig gedrag van hun soortgenoten. Dat wijst op een basale vorm van empathie die misschien al 450 miljoen jaar oud is.