Eddy Echternach

Waarnemingen met de Hubble-ruimtetelescoop laten zien dat het sterrenstelsel DF4 weinig of geen donkere materie bevat. De grote vraag is nu hoe zulke sterrenstelsels zijn ontstaan. 

Computersimulaties laten zien dat fysische mechanismen ervoor zorgen dat jonge planeten in het centrale deel van hun planetenstelsel niet door hun ster worden verzwolgen.

Op 28 februari van dit jaar begon de Amerikaanse Marslander InSight zich de bodem in te hameren, maar dieper dan 35 centimeter is hij niet gekomen.

NASA-satelliet TESS registreerde het nagloeien van een ster die door een superzwaar zwart gat aan flarden is getrokken.

Het gaat om edscottiet, een stof die mogelijk gevormd is in de kern van een voormalige planeet. 

Metingen van de hoeveelheid methaan op Mars lopen sterk uiteen. Daarvoor bestaat nu een mogelijke verklaring.

Radioastronomen zijn er al bekend mee: een ‘telescoop’ ter grootte van de aarde. Maar in de optische astronomie is zoiets nog verre toekomstmuziek. Of toch niet? Volgens astronoom David Kipping van Columbia University zou het mogelijk zijn om de aarde, of beter gezegd: de aardatmosfeer, als lens te gebruiken.

Planeetwetenschappers hebben indirecte aanwijzingen gevonden dat er op of in de bodems van sommige kraters rond de noordpool van de planeet Mercurius én de zuidpool van de maan een metersdikke laag ijs ligt.

Met behulp van een helse machine hebben natuurkundigen van de universiteit in Wisconsin-Madison het ontstaan van de zonnewind nagebootst.