Eddy Echternach

Zwarte gaten worden vaak afgeschilderd als destructieve monsters die alles wat te dichtbij komt opslokken, maar bij nieuw onderzoek met de Hubble-ruimtetelescoop spelen ze een minder kwaadaardige rol.

NASA’s Marsvoertuig Curiosity heeft bodemmonsters onderzocht en de resultaten naar de aarde overgeseind. Een analyse van de koolstofisotopen in die stalen laat drie mogelijke verklaringen zien voor de oorsprong van de daarin aanwezige koolstof.

Met behulp van de 4,1-meter SOAR-telescoop in Chili hebben astronomen het eerste voorbeeld ontdekt van een dubbelstersysteem waarin een ster die bezig is om in een witte dwerg te veranderen, in een baan om een neutronenster draait die net klaar is met zijn transformatie tot een snel ronddraaiende pulsar.

Ten gevolge van sterke getijdenkrachten lijkt de planeet WASP-103b meer op een rugbybal dan op een bol.

Zo nu en dan komen uit de buitenwijken van ons zonnestelsel flinke brokken ijs en gesteente onze kant op: oude overblijfselen van de vorming van het zonnestelsel, ongeveer 4,6 miljard jaar geleden. Deze ‘vuile sneeuwballen’ krijgen vaak een opvallend groene kleur naarmate ze dichter bij de zon komen. Vreemd genoeg beperkt die kleur zich tot de ‘kop’ van de komeet. Een negentig jaar oude theorie blijkt de verklaring te zijn.

Voor een experiment stelde een internationaal onderzoeksteam Einsteins relativiteitstheorie zestien jaar lang op de proef. Hun waarnemingen van twee om elkaar wentelende pulsars op 2400 lichtjaar van de aarde zijn de nauwkeurigste ooit, maar Einsteins theorie geeft nog steeds geen krimp.

De Very Large Telescope (VLT) van heeft een opname gemaakt van een planeet die om b Centauri draait – een dubbelster die met het blote oog waarneembaar is. De planeet draait in een zeer wijde baan om het stersysteem.

In de donkere kraters rond de zuidpool van de maan kan niet alleen bevroren water, maar ook bevroren koolstofdioxide te vinden zijn. Dat blijkt uit nieuw onderzoek gebaseerd op gegevens van NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO).

NASA’s ‘vuurvaste’ Parker Solar Probe heeft last van het alom aanwezige stof in ons zonnestelsel. Tijdens zijn baanbeweging om de zon komt de ruimtesonde met snelheden van meer dan 100 kilometer per seconde in botsing met deze deeltjes, en dat levert wellicht meer schade op dan gedacht.